Er komen vanaf de vloot veel vragen over waarom er geen PAP maatregelen voor de garnalenvloot komen, gezien de aanhoudende impact van de COVID-19 maatregelen op de pelcapaciteit. De COVID-19 maatregelen verstoren de marktwerking vanwege een te grote aanvoer in relatie tot verwerkingspotentie. De reden dat er geen PAP maatregelen worden afgekondigd is allereerst dat er mensen zijn die denken dat de PAP regels niet voor hen gelden. Daar komt bij dat er door sommige PO's niet even consequent wordt gehandhaafd, wat zorgt voor een ongelijk speelveld.
Vanuit VisNed begrijpen we de zorgen van de vissers, alsmede de frustratie op de vloot wanneer geconstateerd wordt dat er omwille van eigenbelang meer aangevoerd wordt dan de handel geeft aan te kunnen.
De COVID-19 maatregelen in Marokko zorgen ervoor dat de pelcapaciteit drastisch is afgenomen, wat betekent dat er beperkt garnalen worden verwerkt terwijl er wel vraag is.
Alle garnalen die boven de pelcapaciteit worden aangevoerd belanden in vrieshuizen en hebben een dermate marktverstorende werking dat het logisch is als hier sprake zou zijn van ingrijpen door de PO's op basis van hun PAP.
Echter, niet iedere visser denkt er in de praktijk zo over. De mentaliteit 'als ik mijn portie maar binnen heb dan zoekt de collega het maar uit' lijkt een uitkomst voor sommigen. Uiteindelijk draagt de sector echter de consequenties van dit 'na mij de zondvloed' gedrag gezamenlijk.
Er schijnen geluiden rond te gaan dat voorstellen om te beperken niet door de PAP commissie heen komen omdat er sprake is van onwil. Dat is niet zo. De werkelijke reden is dat er vanuit de PAP commissie aangegeven wordt dat afspraken wel gehandhaafd moeten worden. Wanneer dat bij de ene PO wel gebeurt en bij de andere niet, dan heeft het maken van afspraken en het hebben van regels geen zin.
Mocht u vragen hebben over het gevoerde beleid, dan roepen wij u op om uw bestuurders aan te spreken op het collectieve belang van een gelijk speelveld. Gelijke monniken, gelijke kappen en als het ieder voor zich is, dan is het begrijpelijk dat de goedwillenden niet wederom als enigen de lasten gaan dragen.