Afgelopen week vonden er bij de Europese commissie in Brussel workshops plaats over het verminderen van visserijafval en recycling en hergebruik van oud netwerk. Daarbij wordt gekeken naar producentenverantwoordelijkheid. Praktische inbreng vanuit de visserij werd door VisNed aangedragen en is hoognodig in dit dossier, omdat men snel verzandt in onwerkbare administratieve gedrochten van 'oplossingsrichtingen'.
Voor bijvoorbeeld autobanden, batterijen en witgoed is al een producentenverantwoordelijkheidssysteem in werking. Zogeheten 'Extended Producer Responsibility' (EPR), wat in de genoemde voorbeelden wordt vertaald in een verwijderingsbijdrage: bij aanschaf wordt een bedrag inrekening gebracht om de afvoer en recycling aan het einde van de levensduur te betalen.
Dat is het meest platgeslagen model van EPR, maar VisNed is van mening dat dit voor visnetten geen relevante optie is want het lost vraagstukken rondom inzameling en recycling niet op.
Visnetten zijn nu eenmaal gemaakt van complexe samenstellingen van materialen en de technieken om goed te kunnen recyclen zijn er simpelweg nog niet, we zijn hierover in gesprek met het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat.
Havenontvangst Richtlijn
Havens hebben de verplichting gekregen om aan Fishing for Litter te gaan meebetalen, via de zogeheten Havenontvangst Richtlijn (Port Reception Facilities PRF). VisNed is heel ongelukkig met deze aanpak, samen met onze Ierse, Finse en Belgische collega’s.
Fishing for Litter is een maatschappelijke dienst, kost relatief weinig en levert veel op en nu zou daar dankzij de Europese Richtlijnen een heel administratief circus voor opgetuigd moet worden waar havens ook niet op zitten te wachten.
Inzameling en Recycling onder een vergrootglas
Op de tweede en derde dag ging het over inzamelen en recyclen van netwerk. De gezamenlijke denkkracht van 50 aanwezigen uit visserij, netproducenten, wetenschap, chemische industrie en overheden bracht een grote hoeveelheid ideeën over het voetlicht. Bij het maken van vistuigen is de aandacht vooral op de visnamigheid gericht. Dat is niet alleen logisch, dat is ook noodzakelijk.
Maar bij het maken, wordt momenteel niet of nauwelijks gedacht aan het moment dat het tuig is uitgevist. Dat verandert, want de insteek is tegenwoordig die van een 'circulaire economie'. Dit zal aan de productie van netten, en op termijn aan de basismaterialen, andere eisen stellen.
Hoewel de verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij producenten en deels de afvalverwerkers, moeten we hier als sector wel scherp op zijn om kosten en administratieve lastenverzwaring te voorkomen.