Met de gehele sector, van staand want tot kotters en de pelagische vloot, wordt gewerkt aan een verdiepingsslag op de visie hoe de sector de enorme uitrol van wind op zee kan doorstaan en met welke insteek we het gesprek aangaan met andere sectoren. Dat laatste is hard nodig, want voor veel sectoren geldt dat je voor ruimtelijke planning een kaartje in kan leveren met 'waar wel en waar niet', maar voor visserij gaat dat niet.
Begin mei kwam de OFL-voorzitter Jacques Wallage (OFL staat voor: Overlegorgaan voor de Fysieke Leefomgeving) langs op Urk en benadrukte het begrip voor de beleving binnen de sector. Visvangst verloopt niet planmatig, maar past zich aan aan seizoen, wind en getij waar je geen strakke kaartjes overheen kunt leggen. Bovendien is visserij heel divers, garnalenvissers hebben ander visgedrag dan fly-shooters of diepvriestrawlers.
Wel werd aangegeven dat de visserij dan wel door middel van kaarten inzichtelijk zal moeten maken wat wel en wat niet kan en waarom. Met oog daarop wordt gewerkt aan een ‘verdiepingsdocument’ op de visie die begin dit jaar is gepresenteerd. Dit document zal gebruikt worden in de Visserijsessie, die het OFL op 6 en 7 juni organiseert. Daar zullen we als sector ook praktijkkennis delen met de gesprekspartners in OFL, onder meer aan de hand van plotter beelden en ervaringen uit eerste hand met windparken.
Verdiepingsdocument
In het najaar is namens 10 visserijorganisaties een visie neergelegd, die we bij de Visserijpoort op 5 februari presenteerden. Dat visiedocument is van grote waarde gebleken in het OFL traject tot nu toe en ook EMK draagt de boodschap uit het visiedocument duidelijk uit. Toch was en is er behoefte aan meer verdiepende informatie over visserij. Daar wordt gehoor aan gegeven door middel van de verdiepingsslag die nu gemaakt wordt.
Afgelopen week is een sessie gehouden, waar ook PO Vissersbond aanschoof en is er in gezamenlijkheid gewerkt aan de vervolgstap. In deze vervolgstap wordt een 100% dekking van de Nederlandse visserijsector gerealiseerd. Dat document doet nu een laatste ronde langs de visiepartners en wordt 2 juni bij het OFL ingediend als bouwsteen voor verdere gesprekken.
Kaartensessie als voorbereiding
Er worden de laatste tijd regelmatig gesprekken gevoerd over de windplannen (en vele bestaande andere plannen) voor de Noordzee. Dit zijn geen leuke gesprekken en bij veel vissers bemerk je radeloosheid. Hoe kunnen we als MKB-ers weerwoord bieden aan internationale giganten? Er is in dit stadium sprake van schadebeperking. Vooruitkijken naar een toekomst die heel erg zal verschillen van de situatie nu.
Het helpt om over keuzes te praten aan de hand van kaarten, het team heeft daarom achter de schermen kaarten voorbereid, waarover intussen overeenstemming is. Deze kaarten bevatten vooral voorstellen voor verplaatsing van windparken, om zo de impact op belangrijke visgronden te minimaliseren.
Transitiefonds
Er moet, parallel aan een plan voor de Noordzee, een transitiefonds komen om de effecten van de energietransitie op visserij waar mogelijk te ondervangen. De vloot zal ‘naar aard en omvang’ aangepast worden aan de nieuwe situatie. Aan verkleining van de vloot zal niet te ontkomen zijn, daarnaast zal er toegewerkt moeten worden naar een vloottransitie, met andere schepen, flexibel, innovatief en schoon. Maar dat gebeurt niet gratis, daar is geld voor nodig. Zonder dat geld sluit de visserij geen Noordzeeakkoord.
Grootte van de sluitingen
De omvang van de windparken wordt nu pas goed zichtbaar en duidelijk. En die mega parken komen niet alleen op het Nederlandse deel van de Noordzee. Het park Hornsea 1 dat momenteel in aanbouw is staat nadrukkelijk in de plotters en op de radars: 38 km breed en 20 km hoog. En dat is nog maar één van de vier Hornsea projecten ten zuiden van het Britse deel van de Doggerbank, die samen bij oplevering het grootste windenergiegebied ter wereld gaan vormen.
Als deze parken in Nederland geplaatst zouden worden reikten ze ieder van IJmuiden tot diep in de Achterhoek met iedere een oppervlakte gelijk aan de provincie Drenthe. Ook de East Anglia parken zijn in aanbouw, om over “De Muur van België” maar te zwijgen en dit staat dus nog los van de Nederlandse plannen. Visserij ondervindt enorme hinder van al die ontwikkelingen en duurzaam vissen met dezelfde vloot op een kleiner wordende postzegel zal steeds lastiger worden.
