De tweede Maasvlakte is in 2008 aangelegd. Er is toen een Wnb-vergunning afgegeven, waarin gebiedssluiting voor visserij is opgenomen. Die vergunning is geëvalueerd en nu blijkt dat de natuur grilliger is dan vergunningsvoorschriften. De grote vraag is ‘wat nu’? Daarover is in het Deltagebied al lange tijd een discussie gaande. Om die discussie goed te voeren hebben de gezamenlijke visserijorganisaties een coalitie gevormd.
Er is om de 2e Maasvlakte te compenseren een gebied gesloten voor bodemberoerende visserij. Dat gebied was 10 keer zo groot als de Maasvlakte. Ook zijn er rustgebieden voor vogels gesloten ten behoeve van de Maasvlakte. Voor die sluitingen is de visserij in het gebied destijds gecompenseerd.
Na tien jaar blijkt dat de natuur anders heeft gereageerd op de sluiting dan verwacht. In gebieden waar men dacht dat het bodemleven zou toenemen is het afgenomen en andersom. Dat is een ontwikkeling, die een veronderstelde negatieve relatie tussen bodemberoering door visserij en bodemdiermassa op zijn kop gooit.
Reflectie ontbreekt
Rijkswaterstaat en het Havenbedrijf Rotterdam, de vergunninghouder, hebben nu echter een probleem, omdat de voorspellingen waarop de vergunning is gebaseerd niet zijn uitgekomen. Het gaat niet slecht met het voedsel voor vogels in het gebied en het gaat niet slecht met de aantallen van diezelfde vogels. In tegendeel de zwart zee-eend moest beschermd worden, maar die vogel zat er niet en zit er nog niet.
Allemaal goed nieuws zeggen de visserijorganisaties. Er is tien jaar lang uiterste voorzichtigheid betracht en het gaat niet slecht met de natuur. Maar zo simpel ligt het kennelijk niet.
Al waren de veronderstellingen niet correct en ook al heeft de natuur zelf anders beslist, de tekst in de vergunning is leidend en niet de realiteit. In plaats van bezinning en herziening van de keuzes, roepen de gezamenlijke NGO’s in het Deltagebied nu om een nog veel groter gesloten gebied.
Alsof de pillen niet werken en de dokter als reactie een dubbele dosis van dezelfde pillen gaat voorschrijven. Bij mensen leidt dat tot medicijnvergiftiging en bij vissers tot onbegrip en grote boosheid. Het is immers hun probleem niet, zij hebben het niet veroorzaakt, maar worden geacht mee te werken aan een bij voorbaat foute oplossing. De wereld op zijn kop.
Gezamenlijk optrekken
Zoals gezegd hebben de gezamenlijke visserijorganisaties de krachten gebundeld. Zij hebben om een periode van bezinning gevraagd zodat ze met een degelijk onderbouwd gezamenlijk standpunt kunnen komen. Daarbij zullen de argumenten voor nog grotere sluitingen vanwege effecten van visserij naar de prullenbak worden verwezen.
De gesprekken worden gevoerd door de Vissersvereniging Zuid West, in afstemming met de PO NVB, VisNed via P.O. Delta Zuid, P.O. Mosselcultuur en de kleinschalige visserij.
Vanwege de nationale en internationale Natura2000 aspecten is VisNed ook betrokken. De voorstellen die hier gedaan worden kunnen immers precedentwerking hebben elders en het hier uitgevoerde onderzoek is uiterst waardevol als referentie.