Een klein groepje realisten lijkt als taak te hebben om de plannenmakers en start-ups met de voeten op de aarde te houden tijdens SeaSights Scheveningen. Ambitie is belangrijk en als VisNed leveren wij namens de aangesloten PO's input in diverse visies en hebben we duidelijke ambities omtrent uitstootvermindering, verduurzaming en sociale standaarden. Maar ambitie vraagt wel om kennis. Inhoudelijke verstand van zaken. En laat praktijkkennis nu net hetgeen zijn waar veel ambitieuze mensen in relatie tot de Noordzee een tekort aan hebben.
Het is ontmoedigend te constateren dat het begrip van de praktijk steeds minder lijkt te worden, terwijl de plannen steeds wilder worden. Wellicht hangt dat met elkaar samen. Als overkoepelende belangenbehartiger van de beroepsvisserij leveren wij input in tal van bijeenkomsten waarbij we vaak de enigen zijn die een groep vertegenwoordigen die al actief is op de Noordzee. Een achterban met een verdienmodel. Een achterban met een direct en actueel belang. Een groot deel van de bijeenkomsten biedt een platform aan startups, wensdenkers en mensen die 'iets hebben met de zee' of zich 'orienteren op een (nog) niet bestaande markt'.
Duurzaamheidsbevorderaars, circulairiteitscoaches, commerciele (enorme) zeewierteelt, vliegvelden op zee (tussen de windmolens landen is nog een 'Dingetje'), drijvende zonnepanelen (want de nieuwigheid van zonnepanelen op daken is nu wel een beetje een gepasseerd station). Nog nooit waren er zoveel vergaderingen. Nog nooit zoveel doelen, van lokale beleidsdoelen op gemeenteniveau tot aan de Sustainable Development Goals (SDG's), wereldwijde doelen vastgesteld door de Verenigde Naties. We splitsen doelen op in subdoelen en sub-subdoelen die we dan weer onderbrengen in kennisagenda's en pilotprogramma's en visies, al dan niet met een klankbordgroep van mensen die vergaderen over het proces en hoe vaak al die groepen dan moeten vergaderen.
Het is een woord anno 2019: 'bullshitbaan': een baan die er eigenlijk niet toe doet. Een goede toetsing of je een bullshitbaan hebt is de vraag of het land ontregelt raakt als je gaat staken. Dit geldt slechts voor een klein groepje harde werkers, waaronder vuilnismannen, de zorg en voedselproducenten. Onze achterban.
VisNed draagt met trots het verhaal van de visserij uit. Visserman is nooit een bullshitbaan geweest en zal het nooit worden ook. Sterker nog, het is geen baan. Het is een 'way of life'.