Met het "Actieplan Biodiversiteit" van de Europese Commissie (EC) wordt invulling gegeven aan VN-doelstellingen. Doelstellingen die onze visserij nagenoeg onmogelijk maken op termijn, wat dan weer haaks staat op de doelstellingen omtrent voedselzekerheid. In het actieplan Biodiversiteit wordt o.a. gepleit voor strengere bepalingen op het gebied van ongewenste bijvangst, het uit-faseren van bodemberoerende visserij en het instellen van grote gesloten gebieden.
Vanuit onze Europese koepels hebben we voor de zomer op dat plan gereageerd. Een plan dat vissers criminaliseert en voorbijgaat aan de resultaten van decennia verduurzaming (met resultaat!).
VisNed is uiteraard voorstander van robuuste ecosystemen die tegen de klimaatverandering, voedselvraag en pandemieën zijn opgewassen, maar die robuuste systemen bereik je niet middels een actieplan wat visserij verguist en onmogelijk maakt.
Onze visserij heeft een enorme CO2 reductie gerealiseerd, is enorm gekrompen de afgelopen decennia en werkt continu aan onderzoek en verduurzaming. Dat heeft geleid tot gezonde visbestanden en het beste visserijbeheer ter wereld. Daar kan de EU trots op zijn.
EAPO heeft in 2020 aan commissaris Sinkevicius laten weten dat hij de plank echter faliekant mis slaat als hij denkt de sector te kunnen stimuleren door haar te bekritiseren. Hij surft mee op een aanpak die zich baseert op goed in het gehoor liggende one liners, groen populisme.
Stellingen die niet op wetenschappelijke waarde getoetst zijn, zoals de mythe dat gesloten gebieden grote economische waarde hebben. Er zou met toerisme naar die gebieden veel meer verdiend kunnen worden dan met visserij.
Dat is misschien zo in zonnige gebieden met witte stranden rond de evenaar, maar bij all-inclusive reizen naar de Doggersbank en Klaverbank kunnen wij ons niets voorstellen.
De visserij staat onder enorme druk vanwege klimaatverandering, ruimtebeperking en recentelijk de pandemie en Brexit. Tegelijk biedt visserij een grote kans om te zorgen voor duurzaam gevangen voedsel met een lage milieu voetafdruk.
Het wordt hoog tijd dat de Europese Commissie haar koers verlegt en dat de eenzijdige beschuldigende strategie richting vissers plaats maakt voor een constructieve aanpak van dialoog met de visserijsector. Gericht op duurzame ecosystemen, duurzame voedselvoorziening en robuuste visserijgemeenschappen.
Het nodigt niet bepaald uit tot gesprek wanneer je door je gesprekspartner continu wordt zwartgemaakt. Het is geen keuze tussen biodiversiteit of voedsel, zoals de Europese Commissie lijkt te willen afdwingen. Het is én én. Maar dan moet je wel in gesprek met de voedselproducenten en ze niet bij voorbaat hun werk onmogelijk maken.