Er wordt wereldwijd kritisch gekeken naar de rechtvaardiging van accijnsvrije brandstof voor scheepvaart en luchtvaart. Ook de EU bereidt een herziening van deze fiscale status aparte voor. Vanuit onze Europese koepels EAPO en Europêche zijn zienswijzen ingediend bij de Europese Commissie.
Er lopen drie discussies door elkaar en dat zorgt voor verwarring: Visserijsubsidies, Milieubelasting en Accijnsvrijstelling. In de discussies worden die drie onderwerpen vaak tegelijk genoemd, door elkaar gehaald en vermengd.
Daardoor wordt de discussie niet langs heldere lijnen gevoerd. Hoewel deze discussies zich nog in een beginstadium bevinden moeten we wel scherp zijn en hebben we meegedaan aan overleg over de stukken die vanuit EAPO en Europêche in de afgelopen week zijn ingediend.
Kritiek op subsidies
Voor VisNed hoeven de subsidies die de vangstcapaciteit vergroten zeker niet, maar we zijn wel groot voorstander van subsidies die de verduurzaming van de vloot stimuleren en daarom maken we gebruik van de mogelijkheden voor innovatie en onderzoek.
Subsidie voor nieuwbouw of innovatie aan boord, is in het geval van Nederland altijd ten behoeve van verduurzaming, dit kan zijn op het vlak van selectiviteitsverbetering en brandstofbesparing, maar denk ook aan verbeteringen van werk- en leefomstandigheden aan boord. Het wegzetten van subsidies voor innovatie en vernieuwing als zijnde gelinkt aan het vergroten van vangstcapaciteit is vaak onterecht.
Milieubelasting
Vis (als voedsel) heeft een hele lage milieu-impact, maar het kan altijd beter en dat is een traject waar de visserij (net al heel de voedselsector) hard aan werkt, met resultaat. Brandstof verstoken heeft een milieu impact, maar deze moet wel in een breder kader bezien worden waarbij ook gekeken wordt naar het belang van het eindproduct.
Een algemene belasting op brandstof voor de maritieme sectoren, zou voor de visserij een grote financiële strop zijn en het vangen van vis zonder brandstof te verstoken is een utopie.
Gezien de relatief lage milieu-impact in vergelijking met andere sectoren moet er maatwerk geleverd worden, om het voortbestaan van een sector te garanderen met oog op de rol als essentiële leverancier van gezond voedsel.
Brandstofkosten
Visserij is een internationale sector, waarbij een gelijk speelveld belangrijk is. Eisen op het gebied van voedselveiligheid, duurzaamheid en sociale omstandigheden moeten gelijk zijn voor alle producten die op de Europese markt komen.
Op het gebied van duurzaamheid en sociale omstandigheden hebben we een reputatie hoog te houden en we zien dat andere landen daar moeite mee hebben.
Onze collega’s in Europa die veel concurrentie uit Aziatische landen hebben ondervinden dat bijna dagelijks. Het straffen van de Europese visserij door hun brandstofgebruik te belasten, terwijl de niet Europese visserijen daar niet mee te maken hebben zorgt voor ongelijkheid.
Het is een maatregel die sommige politici en NGO’s een zuiver ethisch gevoel geeft, maar wel onze eigen Europese visserij de nek omdraait en de import uit landen waar de normen qua duurzaamheid en sociale omstandigheden minder goed zijn juist zal bevorderen.