Hoe verhoudt zo'n miljoenenbedrijf als MSC zich nu eigenlijk tot de mensen waar het uiteindelijk om gaat: de vissers die aan al die voorwaarden moeten voldoen? En schiet MSC haar doel niet voorbij omdat het allemaal veel te ingewikkeld wordt? Pim Visser vroeg het de MSC-directie afgelopen maandag tijdens een bijeenkomst in Brussel.
Het MSC-label groeit wereldwijd en de vraag naar gelabelde producten neemt toe. Toch betekent dit niet dat gecertificeerde visserijen achterover kunnen leunen. Assessments dreigen hopeloos gecompliceerd te worden en de druk en kritiek van NGO's neemt toe. Daarnaast lijkt MSC zich te begeven op gebieden waar een ecolabel zich ver van zou moeten houden.
De ontwikkelingen en de richting van het label werden besproken door de leden van ASF tijdens hun jaarlijkse vergadering voorafgaand aan de Seafood Expo in Brussel. De Associaction of Sustainable Fisheries (ASF) is een wereldwijde organisatie waarin MSC gecertifeerde visserijen vertegenwoordigd zijn. Samen zijn de leden verantwoordelijk voor zo'n driekwart van de totale wereldwijde MSC aanvoer. De leden varieren van grote rederijen met trawlers tot visserijorganisaties die familiebedrijven vertegenwoordigen, van Purse-seiners tot handlijnvissers. Er was dus een hele diverse club vertegenwoordigd. Pim Visser en David Ras waren in Brussel om de CVO als lid van ASF te vertegenwoordigen.
MSC ontwikkelingen
Door de toenemende druk van NGO's worden de nieuwe standaarden die opgesteld worden almaar strenger en strenger. Voor veel visserijen kan dit problemen opleveren met hercertificering. Assessements worden daardoor telkens gecompliceerder en dat betekent dat meer specifieke (wetenschappelijke) kennis en mankracht benodigd zal zijn om assessments succesvol te doorlopen. Dit kan botsen met het belang van MSC om zoveel mogelijk visserijen te certificeren. Het label wordt (vooral in West-Europa) immers steeds meer een license to produce.
Een andere zorgenpunt is dat MSC zich op het pad van arbeidsomstandigheden lijkt te gaan begeven. Arbeidsomstandigheden aan boord zullen voor afnemers een steeds grotere rol gaan spelen, maar hier zou een ecolabel zich niet mee bezig moeten houden. Schoenmaker blijf bij je leest. Dat is ook de mening die de ASF is toegedaan. Maar dat er aangetoond moet worden dat er niet alleen in ecologisch, maar ook in sociaal opzicht zorgvuldig gewerkt wordt is duidelijk.
Miljoenenindustrie dreigt aansluiting met haar vissers te verliezen
De leiding van MSC die een gedeelte van de vergadering aanwezig was presenteerde de richting die het label op gaat de komende jaren. Er werd vooruitgeblikt op het door MSC georganiseerde Seafood Futures Forum tijdens de beurs in Brussel. Hier komen meer dan 400 journalisten, politici, ambtenaren en stakeholders op af. Een groot mediacircus dat de miljoenenindustrie die het label op zichzelf al geworden is recht doet.
Pim Visser stelde daarom de vraag aan MSC directeur Rupert Howes hoe zo'n miljoenenbedrijf zich nu eigenlijk verhoudt tot de mensen waar het uiteindelijk om gaat: de vissers die aan al die voorwaarden moeten voldoen en of MSC haar doel niet voorbij dreigt te schieten omdat het allemaal veel te ingewikkeld wordt. Veel van de aanwezigen hebben moeite om de ontwikkelingen aan hun achterban uit te leggen.