Met enige regelmaat overleggen we met Nederlandse Europarlementariërs uit de Visserijcommissie van het Europese Parlement. Dat is zeker, nu we hen niet in Brussel kunnen bezoeken, erg nuttig. Afgelopen week was er weer zo’n SEVO overleg met Peter van Dalen, Jan Huitema, Bert Jan Ruissen en Annie Schreijer-Pierik en hun teams.
De EP leden en hun medewerkers informeerden ons over de Brusselse politiek en wij hen over de actualiteiten in de sector. Deze keer lag de focus vooral op Brexit en de nieuwe Controleverordening.
Over Brexit deelden we onze zorgen, namelijk dat de compensatie niet dekkend is voor de geleden schade en dat het onduidelijk is of het Europese geld wel bij vissers terecht zal, mag en kan komen vanwege mogelijk belemmerende staatsteunregels.
Daarbij is het zo dat geld niet compenseert voor het recht om te mogen vissen, het liefst willen vissers natuurlijk gewoon hun quotum terug in plaats van een schadevergoeding.
Vergroening
We spraken ook over het rapport “More Fish in the Seas?’ van de Belgische Europarlementariër mw. Roose. De titel van dat rapport had natuurlijk moeten zijn “Meer vis op het bord!” en zich moeten richten op het voedselvraagstuk wat steeds groter wordt.
Echter, dit rapport bepleit nog meer beperking van de visserij, terwijl een brede afweging en onderbouwing van deze stelling ontbreken. Desondanks kunnen uitspraken, zolang er maar een natuur-sausje overheen zit, rekenen op brede steun, zo bleek deze week in het Europarlement. Gelukkig prikken onze Nederlandse Europarlementariërs met kennis van de visserij door het sausje heen en stemden tegen dit rapport.
We constateren echter een aanhoudende trend van parlementaire vergroening ten koste van boeren en vissers, onze primaire voedselproducenten.
Controleverordening
Tegen die vergroenende achtergrond namen we ook de amendementen op het voorstel voor een nieuwe controleverordening door. We spraken over wegen aan boord en op de wal, over de controle op de aanlandplicht, op de werkwijze in afslagen, op traceerbaarheid, op het gebruik van elektronische hupmiddelen en last but not least over cameratoezicht.
Over dat laatste is ons standpunt kristalhelder: CCTV is ongeschikt als middel om toezicht te houden op de visserij! Dat zijn systemen die alleen maar weerstand oproepen.
Beter is het om het vizier te richten op systemen van goede vangstregistratie. Het huiswerk wat we door de parlementariërs nagestuurd kregen was 71 pagina’s tekst met gedetailleerde bepalingen. Dat pakket zullen we snel, maar nauwkeurig, bestuderen en van commentaar voorzien.