De veranderende verhoudingen in Europa werken door in de visserij. Nu de Brexit nadert moeten we andere allianties vormen. Want onze (letterlijk) naaste collega’s op de Noordzee en in Het Kanaal, de Britten, verlaten de EU. Nederland en Frankrijk kwamen daarom samen en spraken onder meer af de krachten op het gebied van de implementatie van de aanlandplicht in Het Kanaal verder te gaan bundelen.
Afgelopen woensdag reisde een delegatie van VisNed en NVB naar Parijs om met de Franse collega’s te spreken over de Europese Visserijsamenwerking. Aanleiding voor het bezoek waren de Brexit en de visserij in Het Kanaal. Daarover stuurden VisNed en NVB al in januari van dit jaar samen een brief naar Parijs. Dat leidde tot een afspraak begin april, die werd doorkruist door de stakingen in Frankrijk. Daarom ontmoetten we onze Franse collega’s van het Nationaal Visserij Comite (afgekort CNPMEM) pas afgelopen week. We hadden een prima gedachtewisseling in uitstekende sfeer. Concreet maakten we afspraken over nader overleg over de visserijcapaciteit in Het Kanaal, over de problematiek rond TAC voor Roggen en Zeebaars, over de diverse projecten in Nederland en Frankrijk op het gebied van Aanlandplicht en over internationale communicatie en lobby. Dat laatste is van belang, omdat vanuit sommige NGO's ronduit de aanval op de visserij is geopend.
Over pulsvisserij hebben we dit keer in Parijs nadrukkelijk niet gesproken. Dat onderwerp ligt nu in de triloog onderhandelingen en in dit stadium is overleg niet relevant. Dat gesprek gaat natuurlijk wel gevoerd worden, maar pas nadat Europa deze zomer een beslissing genomen heeft.
Belgen betrekken
Bij ons overleg over Noordzee en Kanaal gaan we ook de Belgische Rederscentrale betrekken. Gedrieën vormen we immers de drie landen die het meest betrokken zijn. Samen moeten we invulling geven aan de activiteiten in de Noordwestelijke Wateren Adviesraad en de Noordzee Adviesraad. We spraken af dat we de krachten op het gebied van de implementatie van de aanlandplicht in Het Kanaal verder gaan bundelen. Zeker nu Nederland het voorzitterschap van die groep van lidstaten heeft de komende zes maanden, is dat van groot belang.
Gezamenlijk standpunt
De secretariaten in Frankrijk en Nederland gaan gegevens verzamelen en werken samen aan gezamenlijke standpuntnotities op de verschillende beleidsterreinen. Over Zeebaars gaan we samen aan de slag en samen lobbyen zodra het ICES-rapport hierover eind juni uit is. We willen ook samen optrekken als het gaat om de controleverordening en het nieuwe Europese Fonds. In de European Fisheries Alliance (Brexit) werken we goed samen met elkaar en dat willen we verder uitbouwen. Dat doen we daar met negen landen, maar ook in visserij is het hemd nader dan de rok. Dus is de samenwerking het nauwst met België en Frankrijk, meteen gevolgd door Duitsland en Denemarken. We zullen onze boodschap over duurzame visserij via een gezamenlijke en nog sterkere vertegenwoordiging van Europese visserijen in Brussel over het voetlicht moeten brengen. Dat doen de ngo’s immers ook en dat doen ze steeds meer en steeds vaker en niet altijd even waarheidsgetrouw. Zeker op het gebied van communicatie en (sociale)media is intensivering van de Europesevisserij samenwerking meer nodig dan ooit. Ook met de Britten blijven we natuurlijk collegiaal praten, ook al zijn ze binnenkort uit de EU verdwenen. Is het nu dan allemaal rozengeur en maneschijn? Neen, we zijn het ook over zaken oneens. Maar het is beter om met elkaar dan over elkaar te praten. Tijdens de vergaderingen is er altijd een complicerende taalbarrière. Maar barrières zijn er om te slechten. Ook deze!
Vervolgafspraak
Dit eerste gesprek in Parijs duurde ruim tweeënhalf uur en we hebben veel onderwerpen aangestipt. Dat moet verder worden uitgediept en uitgewerkt. In kleine groepjes wordt nu vanuit de Nederlandse en Franse secretariaten daarmee aan de slag gegaan. In september komen onze Franse collega's naar Nederland om dat huiswerk te bespreken, zodat we nadere gezamenlijke stappen kunnen zetten.