De Brexit onderhandelingen lopen steeds stroever. Premier Boris Johnson liet deze week via zijn woordvoerder weten een 'no deal' te zien naderen. Schotse multimiljonairs azen op Nederlands pelagisch quotum om hun rijkdom verder te vergroten en stemmingmakers onder kleine Engelse vissers kakelen dat de tijden van weleer snel terugkeren als ze de Nederlanders maar uit hun water weren. Serieus onderhandelen over een gezamenlijke toekomst lijkt niet aan de orde.
Het Britse Lagerhuis besprak de nieuwe Visserijwet opnieuw. Daarin was de aanlandplicht geschrapt en daarmee was ook het gelijke speelveld met EU-vissers omgeploegd.
Die wet is tijdens de behandeling in het Lagerhuis aangescherpt; zo is bijvoorbeeld opgenomen dat Britse schepen tenminste 65% van hun vangsten in het Verenigd Koninkrijk zullen moeten gaan aanlanden, dit geldt dus ook voor vlagkotters, wanneer dit in stand gehouden wordt.
Ook wordt gepleit voor een herverdeling van quota in Engeland waarbij er onderscheid wordt gemaakt tussen grote en kleine bedrijven, waarbij grotere bedrijven en reders worden benadeeld.
Europees parlement solidair
In het Europese Parlement werd deze week gepleit voor een ruimhartig Brexit-fonds, waarmee de klappen voor de Europese visserij kunnen worden opgevangen. Bij een no-deal zijn de Britse wateren immers meteen gesloten voor EU-vissers en moet een deel van de vloot in de haven blijven tot er een oplossing is. Naast schade leidt zo’n situatie ook tot spanningen.
Het is afwachten hoe bijvoorbeeld onze Franse collega’s reageren en protesteren als er een situatie ontstaat die hen niet zint. Die situatie werpt nu al spanningen vooruit, bijvoorbeeld in de gesprekken over fly-shoot visserij in het Kanaal door Britse schepen in eigendom bij Nederlanders.
Verenigd Koninkrijk gaat voor groen
Het Hogerhuis vergroende de visserijwet, wat aansloot bij het pleidooi van een parlementaire commissie voor uitbreiding van het aantal gesloten gebieden. De ambities moeten ver boven Europese normen uit komen.
De omvang van beschermde gebieden moet naar 40% met hele grote ‘no fisheries zones’. Bedreigende plannen voor EU vissers, maar ook voor de Britse vissers is dit geen goed nieuws.
Nu het VK de EU heeft verlaten hoeven de Britten geen overleg meer te voeren op basis van het Gemeenschappelijk Visserijbeleid. Hoe overleg er na Brexit uit gaat zien is de grote vraag en voor ons een belangrijk aandachtspunt, maar we rekenen nergens op.