Volgens de Brexit afspraken uit 2019 moet er uiterlijk 1 juli 2020 een visserijakkoord liggen. Dat lijkt niet te gaan lukken, omdat er nog niet onderhandeld is en een duidelijk voorstel vanuit het Verenigd Koninkrijk ontbreekt. De berichtgeving in de media leek er op te wijzen dat de EU bereid zou zijn water bij de wijn te doen, maar de EU positie is en blijft ongewijzigd.
Afgelopen week werd in het Europees parlement en bij de Europese Commissie over Brexit gesproken. In het Parlement bevestigde het PECH comité het Europese Brexit standpunt.
De Europese Commissie en 11 visserijministers spraken over de voortgang van de onderhandelingen en ook zij bevestigden de glasheldere positie van de EU: Een visserijakkoord moet onderdeel zijn van het grote handelsakkoord en de bestaande afspraken over gezamenlijk visserijbeheer en wederzijdse toegang tot viswateren en markten hebben de afgelopen decennia bewezen tot een duurzaam resultaat te leiden en moeten voortgezet worden.
Persaandacht
Vanuit het Verenigd Koninkrijk komt steeds de boodschap dat ze een soevereine en onafhankelijke staat zijn die zelf beslissen over de toegang tot hun wateren en de hoeveelheid vis die andere landen in dat water mogen vangen. Vorige week spraken ze hierover met EU journalisten in Brussel.
Kennelijk wordt de pers ingeschakeld om de onderhandelingen onder druk te zetten, maar aan tafel ontbreekt een serieus voorstel vanuit het VK om over te onderhandelen. Er ligt wel een stuk met daarin een vertrekpunt, maar dat stuk is amper een onderhandelingsdocument te noemen. Vanuit de EU ligt wel een helder document voor.
Deal or no deal
Op 1 juni start weer een onderhandelingsronde, maar daarin zal naar verwachting niet veel voortgang geboekt worden. De kans dat de deadline van 1 juli gehaald gaat worden is dan ook heel klein. Als die deadline niet wordt gehaald, betekent het dat er in het najaar heel veel druk ontstaat, want op 1 januari 2021 eindigt de overgangsperiode, deal of no deal.