Nu de Europese regeringsleiders er weer niet in geslaagd zijn een Brexit-deal te sluiten, blijft er volop ruimte voor speculatie, opportunisme en discussie. Zo ook afgelopen week in Frankrijk.
Op verzoek van de Franse regionale overheid nam VisNed deel aan de Brexit conferentie “Trade & Policies” in Boulogne Sur Mer. VisNed-directeur Pim Visser nam deel aan de rondetafeldiscussie waarin ook Schotse visserijvertegenwoordigers deelnamen.
Pim Visser maakte duidelijk dat er in het hele Brexit-avontuur voor vissers slechts verliezers zijn, zowel aan Britse als aan EU kant. Hij sprak over een ‘loss, loss, loss(=verlies) situation”. Het quotum dat de Britten willen afromen komt namelijk in de plannen van de Britse regering helemaal niet ten gunste van de Britse vissers die zo nadrukkelijk de pro Brexit campagne hebben gevoerd.
Boulogne Sur Mer is een draaischijf voor vis. Jaarlijks komt er 350.000 ton doorheen. Vers en diepvries. Vanuit zee en verwerkt. Veel van die vis komt uit of gaat naar het Verenigd Koninkrijk. Daarom hadden de regio Boulogne, de Noorse Seafood Council en de Boulognaise vissector de bijeenkomst georganiseerd. Omdat de Brexit naderbij komt en omdat er nog zoveel onbekend is.
Politiek en Brits perspectief
Om het perspectief van het Europese Parlement te schetsen was Peter van Dalen uitgenodigd te spreken. Hij vertelde hoe de vlag er in Brussel bij hangt (nog heel veel onduidelijk) en hoe wonderlijk de Britten nu allemaal de Brexit als een onvermijdelijk gegeven accepteren, wetende dat er alleen maar verliezers zijn.
De ons bekende Andrew Kuyk van de Britse Vishandelsfederatie schetste zijn kant van het verhaal. De omvang van de Britse handel in vis overtreft het belang van de visserij in het Verenigd Koninkrijk vele malen.
Hij pleitte voor een situatie van volledige vrijhandel (zeg maar net als nu). Hij pleitte (net als veel Europese vishandelaren) om hun handelsbelang niet te koppelen aan het visserijbelang. Maar dit is juist een kernpunt van EUFA, de Europese Visserijalliantie waar VisNed, PFA en NVB bij zijn aangesloten. Natuurlijk moeten vrijhandel en visserij wel verbonden zijn. Je kunt de ene economische activiteit immers niet los zien van de andere.
Visserij over het voetlicht
In het tweede blok kwam Mike Park, de ons bekende Schotse visserijvoorman, aan het woord. Hij legde uit dat de Bitse vissers zwaar gefrustreerd zijn door het EU-beleid. Ze voelen zich bedrogen door de toetreding van 45 jaar geleden. Ze vinden dat ze toen veel te weinig quotum toegewezen hebben gekregen. En dat de EU verantwoordelijk is voor de teloorgang van hun vissersvloot. Bovendien verwees hij naar Noorwegen en IJsland, waar de eigen vloot 80% van de eigen vis mocht opvissen. Dat willen de Schotten ook.
Pim Visser bracht naar voren dat het een mythe is dat de Britten 45 jaar geleden onrecht is aangedaan. En dat de vergelijking met Noorwegen en IJsland niet op gaat. Dat zijn immers landen met echt een ‘eigen zee’ terwijl het bij ons om een gezamenlijke zee gaat. Hij wees er ook op dat de Britse overheid zelf had ingestemd met maatregelen die de vloot gedecimeerd hebben. Net als bijvoorbeeld ook de Nederlandse, Duitse en Deense overheid.
Bovendien wees hij er op dat de Britten wel heel erg de krenten uit de pap aan het vissen zijn. Zij hebben gekozen om de Europese Unie te verlaten, maar willen wel de voordelen behouden en zich tegelijkertijd honderdduizenden tonnen quotum toe-eigenen. Zo werkt dat natuurlijk niet. Bovendien komen ze van een koude kermis thuis, want in het Verenigd Koninkrijk hebben NGO’s het voor elkaar gekregen dat eventueel nieuw binnenkomend quotum heel anders wordt verdeeld (bovendien niet gratis) dan de bestaande TAC verdeling.
Banden met Frankrijk
Vanzelfsprekend bood de bijeenkomst prima gelegenheid voor VisNed tot netwerken en de banden met Franse collega’s aan te halen. Peter van Dalen verspreidde daartoe ook stimulerende cartoons, waarbij duidelijk wordt gemaakt dat samenwerken beter is dan met de rug naar elkaar gaan staan. En wat Brexit betreft: het hele proces gaat kennelijk nog wel even duren. De Britse vissers hebben mogelijk te vroeg gejuicht en komen van een koude kermis thuis. Wordt nog lang vervolgd.