De algemene jaarvergadering van de NWWAC ging over Aanlandplicht, Technische Maatregelen en Zeebaars. Ook werd het werkprogramma voor het komende jaar vastgesteld.
Vorige week kwamen de leden van de Adviesraad voor de Noordwestelijke wateren (NWWAC) in Dublin bijeen voor de Algemene Jaarvergadering en vergaderingen van het Uitvoerend comité en verschillende werkgroepen. Naast diverse huishoudelijke zaken was er aandacht voor de Aanlandplicht, Technische Maatregelen, Controle verordening, Visserijmogelijkheden 2020, Milieu-aangelegenheden, zeebaars en de visserij op Sint Jacobsschelpen en bruine krabben.
Veel vergaderd
In de presentatie van het jaarverslag werd gemeld dat er het afgelopen jaar maar liefst 32 vergaderingen zijn geweest. De meeste daarvan waren bijeenkomsten van Werkgroepen en Focusgroepen. Daarnaast drie vergaderingen van het Uitvoerend Comité en zes bijeenkomsten die samen met andere Adviesraden waren georganiseerd.
In totaal heeft de NWWAC zeven schriftelijke adviezen uitgebracht aan de groep van lidstaten, de Europese Commissie en het Europees Parlement. Bekend gemaakt werd dat het aantal leden in het Uitvoerend Comité afnam van 22 tot 19 en in de Algemene Ledenvergadering van 64 naar 58. Het secretariaat van de NWWAC is het afgelopen jaar geheel vernieuwd.
Werkprogramma 2019 – 2020
Het werkprogramma voor het nieuwe jaar, dat voor de NWWAC begint op 1 oktober 2019, liet zien dat er prioriteiten nog steeds liggen bij de Aanlandplicht, het nieuwe beheerplan voor de NWWAC en de Technische maatregelen. Er is ook veel aandacht voor het intensiveren van de samenwerking tussen visserij en wetenschap om data-verzameling te verbeteren. Ook de revisie van het Gemeenschappelijk Visserijbeleid in 2022 zal het komende jaar op de agenda gezet worden.
Aanlandplicht
In de werkgroepen voor de verschillende ICES-gebieden werd de tabel doorgenomen van TAC’s die voor één of meerdere lidstaten zorgdragen voor chokesituaties, dus dat het onvoldoende beschikbaar zijn van quota van één (bijvangst)soort er voor zorgt dat de nog wel beschikbare quota van andere (doel)soorten niet opgevist kunnen worden.
Voorbeelden hiervan zijn kabeljauw ten westen van Schotland, wijting in de Ierse zee en schelvis in verschillende gebieden waarvoor nul-TAC’s worden geadviseerd. Dit jaar zijn deze soorten onder de aanlandplicht gekomen en is, onder de voorwaarde dat er een bijvangst-reductieplan wordt opgesteld, door Brussel een bijvangst-TAC vastgesteld. Echter, invulling van zo’n bijvangstreductieplan is bepaald niet makkelijk met name in de visserijen waar andere soorten, zoals tong of Noorse kreeft de doelsoorten zijn.
Er werd een presentatie gehouden over verschillende Technische maatregelen in de visserij op Noorse kreeft zoals maaswijdtevergroting naar 90 mm of het gebruik van het SELTRA-paneel of Zweedse grid. Dit met als doel de bijvangst van wijting zoveel mogelijk te vermijden.
Om choke-situaties te voorkomen willen de industrievertegenwoordigers dat er onderzocht wordt het aantal TAC’s voor met name bijvangsten van soorten waarop niet gericht gevist wordt te schrappen. NGO’s blijven echter bezwaren opwerpen zodat een eenduidig advies niet tot stand kan komen.
Opnieuw vroeg Spanje om een herverdeling van TAC’s omdat dit land in diverse gebieden van meerdere soorten geen quotum heeft en de choke-situatie nadrukkelijk aan de orde is.
Hoewel de relatieve stabiliteit (vaste verdeelsleutel van de TAC’s tussen de lidstaten) niet ter discussie wordt gesteld is dit jaar van een aantal soorten wel een bijvangststukje apart gehouden voor gebruik door landen die daarvan geen quotum hebben. Door de vertegenwoordiger van de Europese Commissie werd overigens aangegeven dat tot nu toe Spanje gedurende 2019 van deze quota niet of nauwelijks gebruik heeft gemaakt.
Toekomst NWWAC-adviesraad na Brexit
De Brexit stond wel op de agenda maar inhoudelijk kon er weinig zinnigs over gezegd worden omdat echt niemand weet wat er op 31 oktober as. wel of niet gaat gebeuren. Duidelijk is dat het Verenigd Koninkrijk op enig moment de Europese Unie verlaat, met een deal of desnoods zonder deal.
Echter, samenwerking voor het beheer van de gezamenlijke bestanden is onontbeerlijk. De aanwezige vertegenwoordigers vanuit het VK gaven duidelijk aan dat zij op een of andere manier aan tafel willen blijven in de Adviesraden om het gezamenlijke beheer adequaat te blijven invullen.
Zeebaars
Over zeebaars werd een uitgebreide discussie gevoerd. Het ICES-advies laat zien dat het bestand aan het herstellen is. De vangstmogelijkheden voor 2020 zouden daarom iets verruimd kunnen worden.
Veel kritiek blijft er op het huidige Europese systeem van maandquota per vistuig. Dit werkt het onnodig moeten discarden van deze kostbare vis in de hand. Maar er kwamen geen duidelijke voorstellen op tafel hoe het beheer dan anders zou kunnen.
Vanuit VisNed is gepleit om meer flexibiliteit, het liefst een jaarhoeveelheid of anders tenminste een kwartaalquotum. Binnenkort komt het advies van de Adviesraad aan de Europese Commissie beschikbaar.
Beheer Sint Jakobsschelp en krabben
Stond vorig jaar de Dublin-vergadering nog in het teken van de Schelpen-oorlog tussen Frankrijk en Engeland in Het Kanaal, nu is de sfeer helemaal omgedraaid. Er zijn voor dit jaar bilaterale afspraken gemaakt over toegang tot de visgronden en gesloten periodes.
Tijdens de vergadering van de werkgroep Engels Kanaal werd een follow up gegeven en de nadrukkelijke wens uitgesproken om het gezamenlijk beheer naar een Europees niveau te tillen en daarin ook andere landen te betrekken. Aangezien Nederland hier ook rechten heeft zal VisNed hier aan deelnemen.
Iedereen constateert dat er een toename is van de visserij op Brown crab, niet alleen in de westelijke wateren maar ook op de Noordzee. Economisch wordt deze visserij ook steeds belangrijker in verband met het aanboren van nieuwe markten waardoor de volume van de aanvoer stijgt en ook de prijs steeds hoger wordt.
Echter er worden vragen gesteld of het bestand dit allemaal wel kan hebben en vandaar is een Focusgroep gevormd die onderzoek gaat doen en eventueel voorstellen zal formuleren voor een duurzaam beheer. Omdat het zal gaan over een overall aanpak, dus inclusief de Noordzee, zal VisNed deelnemen in deze werkgroep.
Marine plastics
Tenslotte kan nog medegedeeld worden dat er een werkgroep gevormd is om te adviseren over richtlijnen vanuit Brussel om plastics (waaronder die van visnetten) in het mariene ecosysteem zoveel mogelijk tegen te gaan. Gelukkig zijn er in diverse landen al programma's zoals Fishing for Litter en het inleveren en recyclen van netten etc., maar er moeten ook nog stappen gezet worden. Ook in deze werkgroep zal VisNed actief participeren.