De PO’s zijn in beroep gegaan bij de rechtbank tegen het besluit van de overheid om het aantal visuren in de N2000 gebieden te beperken. Helaas neemt de rechtbank de argumenten van de visserij niet over. Dat doet ze op (puur) juridische gronden, omdat de visserij al in 2016 een vergunning kreeg en pas laat daartegen in het geweer kwam.
De hele visuren bepaling is een groot drama. Het is een onwerkbare regel, maar vooral omdat er steeds met foute berekeningen is gewerkt. Die berekeningen zijn steeds verbeterd.
Toch is de bepaling niet goed uitvoerbaar. Geen enkele visser is individueel gehouden aan zijn deel van de visuren, als de pot vol is, dan wordt de visserij stilgelegd en is iedereen de dupe.
De rechtbank geeft aan dat er eerder bezwaar had moeten worden aangetekend, de rechtbank kan nu enkel kijken of de uiteindelijk door LNV aangeleverde gegevens kloppen. En de rechtbank concludeert dat de (heel ingewikkelde) sommetjes kloppen.
Het is spijtig dat de rechtbank op juridische gronden niet kijkt of de bepaling uitvoerbaar en naleefbaar is. De gehanteerde redenering is strikt juridisch te volgen, dit betekent niet dat we het er mee eens zijn.
De PO’s beraden zich nu op het nemen van vervolgstappen. Voortzetting van de huidige onwerkbare situatie is in elk geval geen optie. Een beroep bij de Raad van State zou een volgende stap kunnen zijn.