Er gaat onderhand in de Europese visserij geen vergadering voorbij of de aanlandplicht domineert de agenda. Dat was ook het geval tijdens de vergadering van het Uitvoerend comité (ExCom) van de Noordzee-adviesraad (NSAC) vorige week in Gotenburg. Net als in de NWWAC (zie verslag elders in deze nieuwsbrief) waren de sectorvertegenwoordigers duidelijk: de Europese visserij is niet klaar voor de volledige introductie van de aanlandplicht, niet op zee en niet bij de overheden.
De discussie over de aanlandplicht vond plaats vanuit de Scheveningengroep, het overleg van lidstaten rond de Noordzee dat zgn. Joint Recommendations (gezamenlijke aanbevelingen) opstelt hoe de aanlandplicht ingevuld moet worden.
Om het besluitvormingsproces per 1 januari 2019 op tijd klaar te hebben, dient een Joint Recommandation uiterlijk in april bij de Europese Commissie te zijn ingediend. Voor de Noordzee is er echter een groot aantal zaken niet gereed voor besluitvorming. Er zijn bijvoorbeeld geen oplossingen voor veel van de chokespecies-situatie. Voor de Nederlandse vloot geldt dat voor de choke-situatie van schol, rog en tarbot. Maar elk land heeft zijn eigen choke-species. Voor de Schotten is heek wat schol is voor ons en voor de Engelsen gaat het weer om wijting.
Ook vanuit VisNed is in deze vergadering duidelijk naar voren gebracht dat er op 1 januari 2019 geen oplossingen zijn. Maar de realiteit dringt maar niet door. “Als we niet tot die erkenning komen is straks de hele vloot in overtreding en dat kunnen we toch niet op het bordje van vissers en hun families en leefgemeenschappen leggen want daar hebben we het wel steeds over”, zo hield Pim Visser de vergadering voor.
Ook is erop gewezen dat het doorvoeren van de aanlandplicht zal leiden tot een verhoging van de Visserijsterfte. Net als het doorbreken van de vaste verdeelsleutel van de TAC’s over de lidstaten hebben de politici in hun wijsheid besloten dat hiervan geen sprake mag zijn. Dat is iets dat toch niemand voor ogen heeft?
De discussie over de interpretatie van het artikel in het Gemeenschappelijk Visserijakkoord (GVB) over de aanlandplicht geeft nog steeds verwarring en dus geen duidelijkheid of garnalenvisserij wel of niet onder de aanlandplicht valt. Het is natuurlijk te gek voor woorden dat hierover de discussie nog steeds loopt. Ook dit is een goed voorbeeld waaruit blijkt dat echt niemand klaar is voor de volledige implementatie van de aanlandplicht.
De NSAC concludeert dat controle en repressie de introductie van de aanlandplicht nooit zal kunnen afdwingen. Niemand ziet het belang, niemand ziet nut en noodzaak en dus ook niemand wordt eigenaar van het probleem. En bij een gezamenlijk probleem moeten er ook gezamenlijke oplossingen gevonden worden. Dat geldt ook voor de NGO’s. Deze blijven zich afvragen of de visserij er wel alles aan doet om ongewenste bijvangsten te vermijden.
Technische Maatregelen
Het verslag van de bespreking met de Europese Commissie over dit onderwerp werd besproken. De problemen rond Puls waren hierbij aan de orde gekomen. Ook de Europese Commissie zit in haar maag met het standpunt van Het Europees Parlement vooral omdat in de discussie en het besluit de wetenschappelijke informatie op bizarre wijze terzijde is geschoven.
Aan de andere kant worden wel veranderingen in vispatronen vastgesteld die regionaal grote invloed kan hebben. Daarom refereerde de VisNed-vertegenwoordiging aan de afspraken die met Engeland gemaakt zijn en aan de gesprekken die met België plaats vinden alsmede ook de initiatieven die er nog steeds richting Frankrijk ondernomen worden maar waar de bereidheid nog steeds ontbreekt.
In de vergadering is overlegd hoe we in dit dossier verder moeten nu er vanuit de Raad van ministers en het Europees parlement ingrijpende wijzigingen worden voorgesteld die de onwerkbaarheid van de Technische Maatregelen aanmerkelijk zullen vergroten. Er is niet besloten tot het ondersteunen van verzoeken om het hele besluitvormingsproces stop te zetten maar de brief van de NSAC waarin haar wensen in dit dossier verwoord zijn zal na een update opnieuw naar de partijen gestuurd worden die binnenkort de triloog-onderhandelingen gaan opstarten.
Brexit
De NSAC staat in de starthouding om bij dit onderwerp een standpunt te bepalen. Inmiddels is bekend hoe de Europese Unie de vervolgonderhandelingen wil gaan invullen. Het wachten is nog steeds op het “white paper” van het VK met daarin opgetekend haar voornemens. Het uitbrengen hiervan is al een paar keer uitgesteld. Zodra dit document er is komt de Focusgroep, met daarin deelname vanuit VisNed, bij elkaar.
De Engelse visserijorganisatie NFFO heeft recent nog wel een verklaring uitgegeven waarin opgeroepen werd om de hele discussie over Brexit en visserij te depolitiseren, dat wil zeggen dat de politieke kopstukken niet met dit dossier aan de haal moet gaan want dat zal alleen maar leiden tot verliezers. VisNed ondersteunt deze insteek van de NFFO van harte ondanks dat er inhoudelijk natuurlijk verschil van mening zal blijven bestaan.