Tijdens een bijeenkomst bij Wageningen Marine Research (WMR) in IJmuiden is gisteren het Fully Documented Fisheries (FDF) project van start gegaan. Een onderzoek wat een alternatief moet geven voor de onwerkbare aanlandplicht. De Europese aanlandplicht is niet uitvoerbaar, niet naleefbaar en niet handhaafbaar, daarom moeten we zoeken naar een alternatief binnen de bestaande doelstellingen.
Ongewenste vangst moet zoveel mogelijk vermeden worden, dat is beter voor het ecosysteem en beter voor de vissers. Die zitten immers niet op onnodig werk te wachten. Het idee achter de aanlandplicht was dat het zou leiden tot zuivere volledige informatie over vangsten omdat alles werd aangeland en dat de regelgeving vissers zou stimuleren tot selectiviteit. In de praktijk zijn beide doelstellingen, ook met aanlandplicht, niet haalbaar en niet realistisch. Daarom hebben WMR en VisNed, ondersteund door het Ministerie van LNV, een alternatief bedacht.
Volledig gedocumenteerde visserij (Fully Documented Fisheries - FDF)
Wetenschappers, beleidsmakers en vissers hebben behoefte aan correcte registratie van alle vangsten. Wetenschappers om goede bestandsschattingen te kunnen maken. Beleidsmakers om duurzaam visserijbeheer te realiseren. Vissers om week in week uit op de juiste plek zo efficiënt mogelijk duurzaam voedsel uit zee te oogsten. Het verzamelen van al die informatie is niet eenvoudig.
Het idee dat dit zou lukken door vissers alles te laten aanlanden (wat uiteindelijk leidde tot bizarre regelgeving) is een waanidee gebleken, maar wat dan wel? Door slim gebruik te maken van moderne technologie moet een stap voorwaarts gezet worden. Beeldherkenningssoftware kan daarbij helpen en daar gaat dit project over.
Automatisch registreren
De technologie van beeldherkenning wordt in de agri-sector heel veel toegepast. Bijvoorbeeld om aardappelen of tomaten automatisch te sorteren of in de tuinbouw om zaailingen te (ver)planten. In dit project wordt bezien hoe dat soort beeldherkenningssoftware toe te passen is in dienst van de visserij.
De opnames van de opvoerband en de sorteerband worden in het systeem ingevoerd, met gegevens over vissoort en gewicht, waarna de software gaat ‘leren’ om die plaatjes om te zetten in gegevens over vissoort, afmeting en gewicht. Dat moet uiteindelijk betrouwbare gegevens over gewenste en ongewenste vangst opleveren. De data is en blijft eigendom van de sector.
Het is een pilot en een onderzoeksprogramma, want we zijn er nog niet. Maar als het gaat werken (en daar is goede hoop op) dan is er een alternatief voor de onwerkbare aanlandplicht gevonden.
Geen cameracontrole
Dit project is dus heel wat anders dan de controle met camera’s waar VisNed fel tegenstander van is. Wij zijn tegen een “big brother” die de aanlandplicht controleert. Daarom werken we aan deze heel andere manier van denken. Er staan geen mensen op de beelden, alleen de opvoer- en sorteerband is in beeld en de beelden en data zijn in eigendom van de visserij zelf. Privacy issues zijn niet aan de orde, en de sector bepaalt zelf wie toegang krijg tot de data.
Nog veel te doen
Het laatste woord hierover is niet gezegd, want zowel wij als de controleurs, maar ook politici, NGO’s en beleidsmakers moeten overtuigd raken dat een goed systeem van Volledig Gedocumenteerde Visserij (Fully Documented Fisheries) een veel betere maatregel is dan de vermaledijde en onwerkbare aanlandplicht.
