Afgelopen week wilde het Europees Parlement horen hoe het staat met de invoering van de aanlandplicht. Daar waren vijf experts voor uitgenodigd, vijf visserijvertegenwoordigers en één wetenschapper. Hun kritische boodschap werd goed begrepen door de parlementariërs. Die concludeerden zonder uitzondering dat er een falend stuk beleid was vastgesteld.
Sinds deze zomer is de nieuwe Visserijcommissie van het Europese Parlement (EP) actief aan de slag gegaan, onder leiding van de Britse Chris Davies. Nederland is deze periode goed vertegenwoordigd in het Visserijcomité, met Peter van Dalen (CU) als vicevoorzitter en Annie Schreijer-Pierik (CDA) en Bert Jan Ruissen (SGP) als leden.
Hierdoor is onze communicatie met het EP sterk verbeterd. Ons samen optrekken met de internationale collega’s is daarbij een grote plus. Voor de liefhebbers is de hoorzitting via https://www.europarl.europa.eu/ep-live/en/committees/video?event=20191202-1500-COMMITTEE-PECH terug te kijken.
Kritisch geluid
Het kritische geluid was een opvallend verschil met het vorige Visserijcomité, wat nog steeds achter de beslissing tot het instellen van een aanlandplicht was blijven staan. De sectorvertegenwoordigers uit Spanje, Engeland, Noord Ierland en EAPO waren stuk voor stuk helder in hun oordeel: ‘het werkt niet, terug naar de tekentafel’.
De Franse wetenschapper Clara Ulrich zag nog wel kansen tot aanpassing, als er maar meer tijd genomen werd. De Europese Commissie kon de kritiek niet plaatsen. Zij zagen het allemaal veel rooskleuriger, hun beeld was dat voortzetting van de implementatie en het nemen van tijd zal leiden tot succes en met behulp van het Europese Controle-agentschap en de inzet van veel CCTV zou het (falende) beleid vast en zeker op de rails gehouden worden. Onze slide met de FAO boodschap dat falend beleid gekenmerkt wordt door de noodzaak tot extreme controle inzet had men kennelijk niet gelezen.
Het moet anders
Iedereen was het er wel over eens dat selectiviteitsverbetering nodig is. Vissen met veel ongewenste bijvangst is achterhaald en kan beter, door innovatie, gedrag en onderzoek. Echter, deze aanlandplicht gaat niet werken.
Onze Nederlandse inzet op goede registratie met de mogelijkheid tot terugzetten van de beperkte ongewenste bijvangst word vanwege de constructieve insteek zeer gewaardeerd.
Als de proeven met verbeterde registratie lukken, kan uiteindelijk alle vangst door de visser automatisch geregistreerd worden waarbij de aanlandplicht van tafel kan en de visser meer inzicht krijgt in wat hij vangt én er de mogelijkheid is om de data te gebruiken voor onderzoek.
Blij met schippers die hun nek uit steken
Vanwege het onderzoek met automatische beeldherkenning (FDF) is de aanlandplicht voor schol tot en met 2021 van tafel. De hele vloot profiteert hiervan.
Deze uitzondering is te danken aan LNV, VisNed en WMR die het initiatief hebben genomen en aan de schippers en bemanningen van de kotters die aan het experiment en het onderzoek meewerken. Zij halen de kastanjes uit het vuur voor de hele vloot en daarvoor verdienen ze de waardering van al hun collega’s!